Onbereikbaar

Als ik eerlijk ben is het best prettig om af en toe even niet bereikbaar te zijn of geen beschikking te hebben over social media. Het komt dan ook wel voor dat er dagen zijn dat ik mijn VPN niet aan zet. Soms vergeet ik het, maar dan mis ik het eerlijk gezegd ook niet. Facebook is niet altijd zo spannend. De foto’s op de tijdlijn van Pietje zijn een week later ook nog wel te zien. Op Instagram kan je ook een hele tijd terugkijken. En gezien het tijdsverschil is het soms ook wel prettig dat berichtjes niet direct (midden in de nacht) binnenkomen. In het begin was het misschien wel een beetje wennen, maar inmiddels waardeer ik het.

Maar wat niet went, is het feit dat je soms geen keus hebt. Zoals afgelopen week. Het moment dat je niet kan kiezen wanneer jij een berichtje via sociale media of app wilt sturen. Het moment dat die keus voor je gemaakt is. Toen besefte ik me ineens, hoe vreemd en niet leuk dit was. Dit zet je wel even tot nadenken.

Met enige regelmaat lees ik commentaren onder krantenartikelen over hoe slecht het in Nederland allemaal wel niet is. Die, naar mijn mening, ongenuanceerde commentaren lees ik met interesse. Wanneer je van dichtbij meemaakt dat dingen ook anders kunnen zijn, besef je ineens hoe goed zaken in Nederland geregeld zijn. Soms voel ik een neiging om er op te reageren. Tot op heden weet ik dit nog altijd te onderdrukken, want het is me al wel duidelijk dat wanneer je een ander geluid wilt geven je een dikke huid moet hebben voor alle commentaren die dan aan je gericht worden.

Zo… en dan gaan we nu weer genieten, want behalve dit… is het hier gewoon GEWELDIG!