Zoals de meeste mensen tijdens hun zomervakantie doen, zijn wij ook afgereisd naar een zonnig, half-tropisch oord: Nederland. Inmiddels zijn we ruim een week terug. De eerste dagen hadden de jongens behoorlijk last van hun jetlag, en daarmee had ik er ook last van aangezien ze mij om 03.00u en 05.00u wakker maakten om te vragen of het al dag was. Daarnaast denken ze ook dat ik ze elke avond in de maling neem en ze eerder naar bed stuur dan in Shanghai. Dit is niet het geval, maar in Shanghai is het elke avond om 19.00u donker, en hier duurt dat wat langer. Maar goed, dat is eigenlijk niet waar ik het over wilde hebben.
Nu we terug zijn in Nederland ben ik ook weer aan het werk. Vorige week ben ik een beetje ingewerkt op het nieuwe computersysteem en afgelopen weekend heb ik mijn eerste dienst gedraaid. Nou vind ik altijd al dat ik een geweldige baan heb, maar nu weet ik het zeker. KNF-laborant: Kan Niet Fantastischer.
Het vak is zo divers, dat geen enkele dag hetzelfde is. Niet alleen doe je veel verschillende soorten onderzoeken, ook de patiëntenpopulatie is zeer divers. Af en toe is het een behoorlijk puzzel, maar daar hou ik van. Ik vind het dan ook moeilijk voor te stellen dat er in Nederland zo’n groot tekort is aan laboranten. Zelfs als je bepaalde facetten minder leuk of interessant zou vinden (iets wat ik me niet in kan denken, maar dat terzijde) zou je altijd aan het werk kunnen in een centrum dat zich in een bepaald onderzoek heeft gespecialiseerd wat je wel leuk/interessant vindt (bijv. een epilepsiecentrum, slaapcentrum, kinderziekenhuis, ALS-centrum etc.). Het mooie van ons vak vind ik dat het al vrij lang bestaat, maar dat het zich blijft door ontwikkelen. Ja, dit betekent dat het vak over 10 jaar inhoudelijk vast wat veranderd is (meer gebruik van computeranalyses etc.), maar ik ben er van overtuigd dat je als laborant altijd nog nodig bent.