Zoet verhaal

Afgelopen zondag was Adam jarig. Hij werd 6 jaar. Uiteraard was dit een zeer belangrijke dag en moesten we dit goed vieren.

Tijdens de buurtwandeling van de school (Jinqiao walk) was ik door een Vlaamse geattendeerd op een feestwinkel. Hier kun je ballonen, slingers, bordjes, bekers, piñata’s, maar ook verkleedkleding krijgen. We kochten een Spiderman ballon en een Spiderman slinger. De andere ballonnen kochten we bij de supermarkt.

Uiteraard hadden we ook een taart nodig…, maar hoe regel je dit? We zagen eerst een leuk, klein winkeltje met prachtige taarten in de etalage. Helaas spraken de medewerkers geen woord Engels. Ook met de vertaalapp en handen-/voeten-werk kwamen we er niet uit. Vlak bij de supermarkt was er nog een winkel waar ze taart en gebak verkochten. De medewerkster hier sprak 2 woorden Engels, maar met de vertaalapp en de 2 woorden Mandarijn die ik spreek kwamen we er uit. Het werd een frambozen cheesecake; op te halen op zaterdag 15 september om 10.30u (op 16 september zou ze pas in de middag open gaan). De taart was vrij prijzig, zeker aangezien de doorsnede van de taart slechts 20 cm was. Toen we deze ’s ochtends bij het ontbijt aansneden (ja, zo doe je dat als je kind 6 wordt), werd ons duidelijk waarom.

Het was ons al opgevallen dat boter hier in verhouding heel duur is. Met heel duur bedoel ik zo’n € 5 à € 10 voor een pakje van 250-500 gram. Wij noemen het boter hier dan ook: puur goud. Zonnebloemolie daarentegen kost nagenoeg niets. Maar ja…, hoe bak je een cheesecake of een taart in het algemeen met zonnebloemolie?

In ieder geval, toen we een hap van de taart namen leek het alsof we puur goud aten. Het was erg lekker, maar het viel vrij zwaar op de maag. Zeker als ontbijt 😊

Het maakte voor de jongens niet uit. Die hebben alle maaltijden vervangen door taart.