We waren hier tot nu toe enorm verwend met temperaturen die eigenlijk altijd ruim boven de 25 graden waren. Een goede nazomer zal ik maar zeggen. En dat is maar goed ook want de kinderen moeten hun zomeruniform (korte broek en poloshirt) tot 1 november dragen.
Van vorig jaar wisten we dat het ineens over kan zijn… en toch waren we verrast. Want dinsdag (gisteren) was het BOEM…., ineens gedaan met de lekkere temperaturen. En vandaag is het nog een stuk frisser!
Het gekke is dat op papier ziet het er nog niet eens zo beroerd uit (20°C maximale temperatuur op dinsdag), maar als je kijkt naar de grafiek was dit een dag eerder nog de temperatuur gedurende de nacht. Het voelt voor mij ook echt anders dan 20°C in Nederland. Daar vond ik de 20°C-grens een legitieme reden voor een dunne stoffen broek, of misschien zelfs een korte broek. Hier is het alsof de kou door mijn botten trekt. Gewrichten doen pijn en ineens is ook bijna iedereen verkouden.
In Nederland vind ik de herfst ook één van de leukste seizoenen. Zeker om dan het bos in te gaan. Alle herfstkleuren, paddestoelen, kastanjes, eikels, beukenootjes, de herfstgeuren, de modder… Maar hier hebben we dat niet. Hier is het gewoon ineens koud. Straks vallen ook ineens alle blaadjes binnen 1 à 2 dagen van die paar bomen en dan ziet het er uit als winter.
Ik dacht altijd dat vooral Nederlanders kunnen klagen over het weer, maar nee hoor…! Dat is gewoon lekker universeel. En laat dat nou net iets zijn wat ik ook in Mandarijn kan zeggen:
今天天气不好。太冷了。(Vandaag is het geen mooi weer. Het is te koud.)
En zo blijkt het weer wederom een alom verbindende factor!