Deze week was het weer zover: oudergesprekken. Misschien weten jullie nog hoe dit vorig jaar verliep, maar voor diegenen die dit gemist hebben of later pas de blog zijn gaan volgen zal ik het nog even toelichten. Geen verrassingen bij Adam. Een rustig jongetje die zijn best doet en een vaste groep vriendjes heeft. Bij Boris was er een kleine verrassing. D.w.z., de juf had nooit eerder iets gezegd en ik zag en sprak haar toch dagelijks. Maar goed, Boris oefende veel met schrijven… OVERAL. Inclusief op de tafels, de muren en de vloer. (Verder waren ze overigens dol op hem)
Nu gingen we dus enigszins gespannen naar de juf van Boris, en vrij relaxed naar de meester van Adam. Eerst spraken we de meester. Adam doet nog steeds goed mee, maar hij houdt wel heel erg van kwebbelen…, m.n. tijdens rekenen (dat schijnt hij toch net wat minder leuk te vinden dan taal). Ook gedurende “carpet time”, dan praten ze over een boek of over een speciaal onderwerp (bijv. een dier, land, voertuig etc), voert hij het hoogste woord. Soms iets te hoog… Op zich geen schokkend verhaal, maar wel enigszins verrassend en toen moesten we nog naar de juf van Boris toe.
Toch enigszins gespannen namen we plaats op die te kleine stoeltjes aan de te lage tafel. Ze vroeg direct of wij ons ergens zorgen over maakten of vragen hadden. Ik merkte dat ik al enige rode vlekken in mijn nek begon te krijgen van de stress. Dus ik zei dat ik wilde weten of hij zich gedroeg in de klas, of hij respectvol was naar klasgenoten en leraren en of hij zijn best deed. Het antwoord dat we kregen was eerlijk gezegd nog schokkender dan vorig jaar. Ik dacht dat ik van mijn stoel zou vallen en dit zei ik ook in alle eerlijkheid tegen de juf. En dan is het maar goed dat dit stoeltjes zo laag zijn. Voor de zekerheid heb ik ook gevraagd of ze wel echt de goede aantekeningen voor las. Zit je er klaar voor? Houd je vast aan je stoel/tafel:
Boris is een MODELleerling
Jajaja, u leest het goed… een modelleerling. Hij is altijd vrolijk. Aardig tegen iedereen. Luistert altijd direct. Instructies hoeven maar 1 keer gegeven te worden. Als iets wordt voorgedaan, wil hij graag daarna direct het zelf ook proberen. Maakt zijn werk netjes, en ook snel af, zodat hij daarna kan spelen. De juf zou nog wel meer kinderen als Boris in de klas willen hebben.
Ik heb gevraagd of ze rond etenstijd ook bij ons thuis kan komen…