Je denkt dat alles wel went…, maar dat is niet zo.
Gisteren werd me dit weer even duidelijk. Ik was met een groep op pad door de stad. Eerst naar de fake market. Hier werden verschillende aankopen gedaan en die konden allemaal in de daar aangeschafte koffers gestopt worden. Daarna gingen we naar Jin’an Temple. Bij aankomst bij de tempel was het weer omgeslagen: regen en onweer. Aangezien ik de tempel al meerdere malen bezocht had, bood ik aan met de koffer aan het begin te blijven, waar ik kon schuilen in een bijgebouwtje. Een koffer de trappen op- en afslepen en over elke (hoge) drempel tillen, is ook weer zo wat.
Ik vroeg netjes aan de bewaker of ik daar mocht zitten op een krukje. En dat mocht gelukkig, want ik had er al ruim 10.000 stappen op zitten die ochtend. Hij zat daar rustig te roken en zijn telefoon te bestuderen. Toen zijn pauze voorbij was, werd hij afgewisseld door een andere bewaker. Deze man wilde ook roken, maar moest eerst even goed rochelen en zijn neus legen. Nu zie je tijdens een voetbalwedstrijd nog wel eens dat zij hun neus legen op het veld. Ik snap dat zij geen zakdoek bij zich dragen. Maar een bewaker bij een tempel kan toch best zakdoeken in zijn broekzak doen…??? En de fluimen die ze uitspugen. Brrr. Dat rochelen en spugen… ik word daar elke keer weer onpasselijk van. Toen ik daarna wegliep heb ik goed gekeken of ik niet door zijn snot en fluim liep zodat ik ook nog zou uitglijden.
Nu denk je misschien… Ach… dit is een bewaker… tijdens zijn pauze… jij zat daar in hun huisje te schuilen. Goed punt… Maar dat is uiteraard niet het enige. In Disneyland stonden we met vele andere in een voorzaal te wachten voor we het theater in mochten. Chinezen willen altijd de beste plek hebben en je wordt dus continu geduwd. Ineens ruik je aroma’s, waarvan je niet wist dat deze ook uit een levend wezen konden komen. Mijn hemel, geen idee wat desbetreffende persoon gegeten had, maar ik viel er bijna flauw door. Uiteraard kijk je om je heen of je iemand (enigszins) schuldbewust ziet kijken, maar nee hoor! Nu is dat natuurlijk een redelijk veilige omgeving om luchten te laten ontsnappen, want er zijn zoveel mensen bij elkaar dat het niet duidelijk is wie verantwoordelijk is voor de lucht.
Maar de zaken gebeuren ook zonder enige vorm van anonimiteit. Twee weken terug was ik in de Westerse supermarkt en tijdens het afrekenen, terwijl ik geld stond uit te tellen, laat de kassajuffrouw een enorme boer. Ze wendde niet haar hoofd af, had geen hand voor de mond, geen excuses… Gewoon een harde boer. De afstand was net groot genoeg dat ik niet kon ruiken wat ze gegeten had.
Gelukkig waren de kinderen niet mee, anders was dit een signaal voor hun geweest dat dergelijk gedrag heel normaal is. Tja… dan hebben ze nog ergens gelijk ook, want dat is het hier.
