Vandaag was de laatste les van mijn 2e taalcursus. Ik kan nu vloeiend eten en drank bestellen. Kleding shoppen gaat ook goed. En ik kan de taxi chauffeur ook vertellen waar ik heen wil. Dus de belangrijkste zaken zijn onder de knie!
Tijd voor een nieuwe uitdaging… en dus ben ik afgelopen maandag begonnen met cursus 3: Karakters lezen en schrijven.
Het lezen van karakters vind ik vrij gecompliceerd. Karakters bevatten een klank en een toon. Dit zou het “makkelijker” moeten maken dan pinyin, waarbij je de letters van het alfabet gebruikt en de toon moet toevoegen. Maar tussen de karakters zetten ze geen spatie om ze te scheiden van de volgende karakter, dus je moet goed weten wat bij elkaar hoort en wat niet. Kinderen leren als ze jonger zijn makkelijker symbolen dan letters en ik zie dus ook dat Adam en Boris de karakters (+ betekenis) goed oppikken. Voor mij is dit een stuk lastiger.
Er zijn verschillende soorten manieren waarop woorden zijn opgebouwd uit karakters:
- Xiàngxíngzì (één component/pictografisch karakter)
Bijvoorbeeld 木 = mù = boom/hout of 火 = huŏ = vuur. Met wat fantasie lijkt het eerste karakter op een boom en de twee op een kampvuur.
- Zhĭshìzì (wijzend naar een deel van het pictografische karakter en daar de betekenis van)
Bijvoorbeeld 本 = bēn = oorsprong (wijzend naar de wortel van de boom) of 刃 = rèn = scherp v/h mes (刀 = dāo = zwaard/mes)
- Huìyìzì (samengevoegd tot een nieuwe betekenis)
Bijvoorbeeld 明 = míng = helder; bestaat uit de tekens 日= rì = zon en 月 = yuè = maan. Een ander voorbeeld is 森林 = sēnlín = jungle/dicht bos bestaande uit de meerdere karakters 木 = mù = boom (hoe meer karakters hiervan, hoe groter het bos)
- Xíngshēngzì (vorm naar de klank; ca 82% van de woorden is zo opgebouwd)
Bijvoorbeeld het karakter 马 = mă = paard wordt veel gebruikt in worden die qua klank hierop lijken zoals 妈 = mā = moeder, of 骂 = mà = vloeken of 吗 = ma = (geen betekenis, maar een toevoeging achter een vraag als het een ja/nee antwoord vereist)
Dan het schrijven van karakters. Karakters zijn opgebouwd uit een aantal “lijnen”. Deze lijnen moeten (over het algemeen) in een bepaalde volgorde gemaakt worden: van links naar rechts en van boven naar beneden, eerst horizontale lijnen, dan verticale lijnen.
Appeltje-eitje, toch?
PS, ja ik weet het, het is ingewikkelder… dit is de very simplified version!