Van 22-24 september was het Zhōng qiū jié. Dit betekent dat de chinezen een vrije dag hadden op maandag. Dit is vrij bijzonder, want chinezen hebben heel weinig vrije dagen. Het was dus feest! En als burger in Shanghai, moesten we dit ook vieren. Nu vroeg ik me af wat deze feestdag inhoudt, dus ben ik gaan zoeken op internet en gaan rondvragen.
Een beetje achtergrond informatie en geschiedenis:
Zhōng qiū jié, oftewel Mid-Autumn Festival is het op één na grootste feest in China na het Chinese Nieuwjaar. Volgens de chinese maan-kalender is het op de 15e dag van de 8ste maand. Het feest wordt in het midden van het herfstseizoen gevierd, vandaar de naam. Het wordt ook wel het Moon Festival (Maanfeest) genoemd, omdat rond deze tijd de maan het meest rond en helder is. Het feest is een erfenis van een oud gebruik: maan-offer ceremonies.
De oude chinezen zagen de relatie tussen de beweging van de maan en het veranderen van de seizoen en de agrarische productie. Om hun dankbaarheid te tonen aan de maan en hun oogst te vieren, brachten ze een offer aan de maan op herfstdagen. Dit gebruik werd al gezien in de Zhou dynastie (1046-256 v. Chr.), toen uitgevoerd door de hogere sociale klasse tijdens herfstnacht. Destijds was het nog geen “feest”. Later in de Sui (581-618 n. Chr.) en Tang (618-907 n. Chr) dynastieën, werd mede dankzij de sociale welvaart het maanfeest onder de gewone mensen gevierd. De gewone mensen waren wat vrijer en hun activiteiten beperkten zich niet alleen tot de herfstnacht. In de Tang dynastie werd de vaste dag bepaald (15e dag van de 8ste maand). In de Northern Song Dynastie (960-1127 n. Chr.) was het inmiddels een wijdverspreid volksfeest.
Bij een feest hoort uiteraard taart. En laat ik nou altijd heel blij worden van taart. Bij dit feest hoort de maantaart. De maantaart symboliseert de reünie van een familie. Tegenwoordig wordt de maantaart gegeven als cadeau aan familie en vrienden om hun een lang en gelukkig leven te wensen. De maantaart komt met verschillende vullingen.
Wij kregen ook een maantaart van bekenden. Deze zag er geweldig uit. Omdat de 24ste september de echte feestdag was, had ik de taart tot die dag bewaard. Alleen al bij het openen van de doos liep het water mij in de mond. Prachtig versierd, en het oogde een beetje als een boterkoek. Zo voelde het ook aan, want mijn handen waren nat van het vet. Maar de geur…, ik kon die niet helemaal thuisbrengen… Eerst rook ik vooral het vet van de boter. Toen sneed ik de taart aan, en haalde er een stukje tussen uit. Het leek alsof er noten in zaten. Dit rook ook wel een beetje zo, maar de andere geur… het was… het was zeer onaangenaam. De geur deed me denken aan een aflevering van De Club van Sinterklaas waarin er vistompoezen werden gemaakt door een “nieuwe kok” (de slechterik) en de Muziekpiet vond deze als enige persoon nog lekker ook. Ik weet niet meer of er ansjovis of tonijn in zou zitten, maar alleen de gedachte deed mij destijds al kokhalzen. Nou, de geur van deze taart deed mij terug denken aan de televisieserie.
En zoals je kan raden: we zijn niet zo dapper geweest om het te proeven.
En weet je al welke geur het was?
De taart zag er mooi uit.
De taartdoos nog mooier.